اپیزود ۳۳ : تفاوت‌های نژادی و اجتماعی در بروز و درمان اختلالات خوردن: حقیقت پشت کلیشه‌ها

اپیزود ۳۳ پادکست روانشناسی روان‌فیکس

اختلالات خوردن به عنوان یک موضوع پیچیده و چندبعدی، به طور گسترده‌ای در رسانه‌ها و فرهنگ عمومی به عنوان بیماری‌های مختص جوانان سفیدپوست و مرفه شناخته شده‌اند.

این تصویر غلط، منجر به تشخیص نادرست، محدودیت در دسترسی به درمان و در نهایت نتایج درمانی ضعیف‌تر برای کسانی می‌شود که در این قالب جا نمی‌گیرند. این مقاله به بررسی عمیق‌تر این موضوع می‌پردازد و نشان می‌دهد که اختلالات خوردن محدود به هیچ نژاد، طبقه اجتماعی یا جنسیتی نیستند.

1. اختلالات خوردن: فراتر از کلیشه‌ها

در جامعه امروزی، اختلالات خوردن مانند بی‌اشتهایی عصبی (Anorexia Nervosa) و پرخوری عصبی (Bulimia Nervosa) غالباً به عنوان بیماری‌های خاص گروهی خاص شناخته می‌شوند. این تصورات غلط، تحت تأثیر رسانه‌ها و فیلم‌هایی مانند “13 دلیل برای اینکه” و “قوی سیاه” ایجاد شده‌اند.

با این حال، تحقیقات نشان می‌دهند که این اختلالات به طور مساوی در تمامی گروه‌های نژادی و طبقات اجتماعی وجود دارند و نادیده گرفتن این واقعیت‌ها منجر به کاهش کیفیت درمان و افزایش مرگ‌ومیر می‌شود.

2. نقش استرس‌های فرهنگی و استانداردهای زیبایی غربی

استرس‌های فرهنگی و نیاز به همسان‌سازی با استانداردهای زیبایی غربی نقش مهمی در بروز اختلالات خوردن ایفا می‌کنند. در جلسات مشاوره‌ام، موارد متعددی را دیده‌ام که مراجعان با بحران‌های هویتی و تلاش برای تطابق با انتظارات اجتماعی دست و پنجه نرم می‌کنند. این بحران‌ها باعث افزایش رفتارهای مخرب مرتبط با خوردن می‌شوند.

3. تشخیص نادرست و تفاوت‌های نژادی

تشخیص صحیح اولین قدم در مسیر درمان موثر است، اما متأسفانه در بسیاری از موارد، بیماران از نژادهای غیربومی به درستی تشخیص داده نمی‌شوند. در یک مطالعه که بر روی جوانان بیمه شده با Medicaid در کالیفرنیا انجام شد، نرخ تشخیص اختلالات خوردن به مراتب پایین‌تر از نرخ ملی تخمین زده شد. این تفاوت‌ها در تشخیص، به دلیل تعصب‌های موجود در فرآیندهای تشخیصی و آموزش ناکافی پزشکان عمومی است.

4. دسترسی محدود به خدمات درمانی

در ایالات متحده، دسترسی به خدمات درمانی به شدت به وضعیت اقتصادی و اجتماعی وابسته است. در مواردی که بیماران از درآمدهای پایین‌تری برخوردارند، احتمال کمتری برای استفاده از خدمات درمانی وجود دارد. در جلساتم با بیمارانی مانند سوفیا، با چالش‌های فراوانی در ارائه درمان مناسب مواجه شدم. درمان‌های تخصصی غالباً در مناطق مرفه‌تر متمرکز هستند و بسیاری از مراکز خدمات خود را فقط به افرادی که بیمه خصوصی دارند، ارائه می‌دهند.

5. کمبود تحقیقات فراگیر

تحقیقات فراگیر در زمینه اختلالات خوردن ضروری است تا بتوان به درمان‌های موثرتر دست یافت. کمبود داده‌های مرتبط با وضعیت اقتصادی، جنسیت و نژاد، به تداوم کلیشه‌های نادرست دامن می‌زند. افزایش تنوع در تحقیقات به معنای افزایش سرمایه‌گذاری در درمان‌های خاص و بهبود کیفیت زندگی بیماران است.

6. چگونه می‌توان تغییرات ایجاد کرد؟

برای ایجاد تغییرات پایدار، باید بر افزایش آگاهی، بهبود فرآیندهای تشخیصی و تحقیقاتی فراگیر تمرکز کرد. همچنین باید به این نکته توجه داشت که چگونه تجربه‌های تقاطع‌گرایانه بیماران می‌تواند بر روند بیماری و درمان تأثیر بگذارد. این تغییرات نه تنها به بهبود نتایج درمانی کمک می‌کنند، بلکه باعث می‌شوند تا بیماران بیشتری به درمان‌های مورد نیاز دسترسی پیدا کنند.

نتیجه‌گیری

اختلالات خوردن تنها به گروه خاصی از افراد محدود نمی‌شوند و در تمامی نژادها، طبقات اجتماعی و جنسیت‌ها وجود دارند. تغییر درک عمومی از این بیماری‌ها و بهبود فرآیندهای تشخیصی و درمانی، برای دستیابی به درمان‌های عادلانه و موثر ضروری است. سایت روان‌فیکس با هدف ارتقاء آگاهی عمومی و ارائه اطلاعات معتبر در زمینه روانشناسی، به دنبال ایجاد تغییر در نحوه برخورد با این اختلالات و ارائه راهکارهای موثرتر درمانی است.

سوالات متداول

1. آیا اختلالات خوردن فقط در افراد مرفه و سفیدپوست رخ می‌دهد؟

خیر، اختلالات خوردن ممکن است در هر نژاد، جنسیت و طبقه اجتماعی رخ دهند. کلیشه‌های مرتبط با این اختلالات می‌توانند منجر به تشخیص نادرست و کاهش دسترسی به درمان شوند.

2. چه عواملی باعث افزایش ریسک اختلالات خوردن در گروه‌های نژادی مختلف می‌شوند؟

استرس‌های فرهنگی، نیاز به همسان‌سازی با استانداردهای زیبایی غربی و بحران‌های هویتی از جمله عواملی هستند که می‌توانند باعث افزایش ریسک اختلالات خوردن در گروه‌های نژادی مختلف شوند.

3. چگونه می‌توان دسترسی به خدمات درمانی برای تمامی بیماران مبتلا به اختلالات خوردن را بهبود بخشید؟

افزایش آگاهی عمومی، بهبود فرآیندهای تشخیصی و تحقیقاتی فراگیر، و تمرکز بر درمان‌های مقرون به صرفه و قابل دسترس برای همه افراد می‌تواند به بهبود دسترسی به خدمات درمانی کمک کند.

4. نقش رسانه‌ها در تداوم کلیشه‌های نادرست درباره اختلالات خوردن چیست؟

رسانه‌ها با نمایش تصاویر نادرست و کلیشه‌ای از افرادی که مبتلا به اختلالات خوردن هستند، می‌توانند به تداوم این کلیشه‌ها کمک کنند. این امر می‌تواند منجر به کاهش تشخیص صحیح و درمان موثر شود.

آیا این مطلب برایتان مفید بود؟

دیدگاهتان را بنویسید