روانشناسی بی میلی نوجوانان به عید دیدنی

مدت زمان تخمینی مطالعه: 7 دقیقه

نسخه صوتی مقاله (پادکست)

تعطیلات عید نوروز همراه با حس خوب شادابی و تازگی است. اغلب افراد دوست دارند در روزهای اول بهار به سفر یا دیدن اقوام و آشنایان بروند. یکی از مشکلاتی که برخی از خانواده ها با آن مواجهند، بی میلی نوجوانان به عید دیدنی است.

سالهای نوجوانی پر از هیجان و البته چالش است. اکثر این چالشها در روانشناسی نوجوانی طبیعی هستند و راهکار دارند.

خانواده هایی که فرزند نوجوان دارند دوست دارند در تمام مهمانیها و دورهمیهای خانوادگی، فرزندشان در کنارشان باشد تا هم با خیال راحت از مهمانی لذت ببرند و هم فرزندشان با ارزشها و فرهنگ خانوادگی آشنا شود.

علت روانشناختی بی میلی نوجوانان به عید دیدنی چیست؟

نوجوانی دوره هویت یابی و استقلال طلبی است. نوجوان روابط اجتماعی متفاوتی را نسبت به کودک تجربه می کند.

چرا نوجوانان دوست ندارن به مهمانی های خانوادگی بیایند؟

او بیشتر تمایل دارد با دوستان و گروه همسالان خود یا در شبکه های اجتماعی وقت بگذراند.

در روانشناسی نوجوان علتهای مختلفی برای عدم تمایل او به حضور در مهمانی و عید دیدنی وجود دارد که به برخی از آنها اشاره می کنیم:

  • نوجوان می خواهد خانواده بزرگ شدن و استقلال او را به رسمیت بشناسند و به او اجازه دهند برای اوقات فراغتش برنامه ریزی کند.
  • حریم خصوصی برای نوجوان بسیار مهم است و دوست ندارد در مورد کارها و برنامه های شخصیش به کسی توضیح بدهد. گاهی در جمع اقوام درباره نمرات و معدل و فعالیتهای فوق برنامه او سوالهایی در جمع پرسیده می شود که شاید دوست نداشته باشد درمورد آن توضیح بدهد.
  • نوجوان متعلق به نسل متفاوتی است و برخی از رفتارهای او برای نسل قبل، عجیب به نظر می رسد. بزرگترها اغلب از سر دلسوزی شروع به نصیحت نوجوان می کنند؛ اما او دوست ندارد قضاوت شود و رفتارهایش زیر ذره بین قرار بگیرد. بنابراین ممکن است ترجیح بدهد کمتر در جمع اقوام حاضر شود.
  • گاهی نوجوان مهارتهای اجتماعی را به خوبی یاد نگرفته است و هنگام حضور در مهمانیها دچار چالش می شود یا احساس خجالت می کند. اگر این مهارت نداشتن همراه با عزت نفس پایین باشد، این چالش بسیار جدی خواهد بود. آن وقت والدین برای ترغیب نوجوان به حضور در جمع، تنشهای اساسی در خانه خواهند داشت.
  • در سن بلوغ، تغییرات فیزیکی و ظاهری نوجوان بسیار زیاد است و گاهی خود او برای پذیرش و کنار آمدن با آن نیاز به زمان دارد. اگر نوجوان ظاهرش را دوست نداشته باشد یا حتی حس بدی به تغییرات ظاهریش داشته باشد، هرگونه اظهارنظر اقوام را ممکن است تعبیر به تمسخر کند و ناراحت شود. به همین دلیل سعی می کند بیشتر در خانه بماند.
  • در جمعهای خانوادگی گاهی بزرگترها سرگرم حرف زدن درباره مسائل روز جامعه و دغدغه های خود می شوند. این مطالب اغلب برای نوجوان جالب نیستند و او در جمع احساس تنهایی می کند و از مهمانی لذتی نمی برد.

راهکارهایی برای کاهش بی میلی نوجوان به عید دیدنی

  • والدین باید سعی کنند محیط خانواده برای نوجوان پر از امنیت و صمیمیت باشد تا بتوانند درمورد مسائل مختلف با هم گفتگو کنند. نوجوان دیگر کودک نیست و والدین باید به استقلال او برای تصمیم گیری احترام بگذارند. البته در هر خانواده قوانین و خط قرمزهایی وجود دارند که باید با نوجوان بر سر رعایت آنها توافق شود.
  • در روانشناسی نوجوان، اجبار و تحکم به او جایگاهی ندارد و موجب سرکشی بیشتر نوجوان می شود. والدین باید دلایل خود را درمورد رفت و آمد با بزرگترها برای نوجوان توضیح دهند و دلایل او را هم برای عدم حضور بشنوند. درنهایت تصمیم گیری باید براساس تفاهم و درک مشترک انجام شود.
  • در عید دیدنی و مهمانی خانوادگی، باید فضای جذاب و شادی فراهم شود تا حوصله نوجوان هم سر نرود. انجام بازیهای گروهی یا تعریف خاطراتی که برای همه جالب باشند می تواند انتخاب مناسبی باشد.
  • رابطه صمیمی و محترمانه با نوجوان و به رسمیت شناختن رشدش، او را به معاشرت با اقوام ترغیب می کند. مثلا وقتی پدربزرگ از نوجوان می خواهد طرز کار با تلفن همراه را به او یاد بدهد، حرف مشترکی بینشان شکل می گیرد و نوجوان احساس می کند تواناییهایش تایید شده اند.
  • بهتر است با نظر خود نوجوان، بعضی از مهمانیهای مهم را برای حضور او انتخاب کنند و در سایر موارد به نوجوان اجازه دهند اگر دوست نداشت در خانه بماند یا با دوستانش وقت بگذراند.
  • شناخت کافی از دوستان فرزند نوجوان و خانواده های آنها، نگرانی والدین را بابت گردشهای دوستانه او کمتر می کنند. همچنین می توانند فضایی را فراهم کنند تا نوجوان در محیط خانه با دوستانش معاشرت کند.
  • والدین باید به نوجوان آموزش دهند چطور بدون بی احترامی به دیگران، به سوالاتی که دوست ندارد، جواب ندهد و اگر از رفتاری ناراحت شد، چه واکنشی نشان دهد.
  • اگر بی میلی نوجوان به عید دیدنی همراه با تغییرات خلقی یا تغییر الگوی خواب بود و یا به انزوا نزدیک شد احتمال وجود مشکلاتی مانند افسردگی در او وجود دارد. در این موارد والدین حتما با مشاور و متخصص مشورت کنند تا درصورت نیاز، درمان آغاز شود.

جمع بندی درمورد روانشناسی بی میلی نوجوانان به عید دیدنی

نوجوان دیگر کودک نیست و نمی توان از او انتظار داشت که کاملا مطیع باشد و همیشه در هر مهمانی و برنامه ای که والدین تعیین می کنند حاضر شود.

ازطرفی نوجوانی دوره ای است که مسائلی مثل هویت یابی و استقلال، دغدغه اصلی نوجوان هستند و باید توسط اطرافیان درک شوند.

عید دیدنی و نوجوانان

قرار نیست این موضوع باعث از بین رفتن نظم و انسجام خانواده شود و نوجوان را از آشنایی با ارزشها و فرهنگ خانوادگی دور کند. اقوام و نزدیکان هم دوست دارند با نوجوان معاشرت کنند و او را در دورهمیها ببینند.

باید بین همه این موارد، تعادل برقرار کرد. با گفتگو و طرح برنامه مناسب، نوجوان هم می تواند فرصت تفریح با دوستانش را داشته باشد و هم در بعضی از عید دیدنیها شرکت کند.

اگر در جمع اقوام، رفتار نامناسبی با نوجوان می شود، والدین باید از او حمایت کنند. رابطه درست والدین و نوجوان از بسیاری از تنشها جلوگیری می کند و همه خانواده می توانند در کنار هم از تعطیلات عید لذت ببرند.

مقالات دیگه که شاید دوست داشته باشید بخونید :

آیا این مطلب برایتان مفید بود؟

دیدگاهتان را بنویسید